Τέσσερις (4) θέσεις ψηλότερα η Ελλάδα στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας

Για το 2013, η Ελλάδα ανέβηκε κατά τέσσερις (4) θέσεις στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας, που εκδίδει κάθε χρόνο το παγκοσμίου φήμης business school της Λωζάνης (Ελβετία), IMD.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας (World Competitiveness Yearbook – WCY) του International Institute for Management Development (IMD), για το έτος 2013, η Ελλάδα βρίσκεται στην 54^η θέση σε σύνολο 60 χωρών, βελτιώνοντας την παγκόσμια κατάταξή της κατά 4 θέσεις, αφού το 2012 βρισκόταν στην 58η θέση, δηλαδή δεύτερη από το τέλος.

O Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) δημοσιοποιεί σήμερα τα αποτελέσματα της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας (World Competitiveness Yearbook – WCY) του International Institute for Management Development (IMD), για το έτος 2013. Για την κάλυψη των αναγκών που προέκυψαν από τη συνεργασία του ΣΒΒΕ με το IMD, η υπεύθυνη Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Μελετών του ΣΒΒΕ συνεργάσθηκε και φέτος επιτυχώς, για δωδέκατη (12η) συνεχόμενη χρονιά, με το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (Ι.Ο.Β.Ε.), το οποίο παρείχε τα μακροοικονομικά δεδομένα για την ελληνική οικονομία το 2012.

Τα αναλυτικά αποτελέσματα από την Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του IMD

Σύμφωνα με τα στοιχεία του IMD, κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους 2012, η Ελλάδα κατέλαβε την 54^η θέση στην Παγκόσμια Κατάταξη Ανταγωνιστικότητας μεταξύ των 60 χωρών που μελετώνται από το διεθνές ινστιτούτο, σημειώνοντας ΑΝΟΔΟ κατά τέσσερις (4) θέσεις σε σχέση με την περυσινή της κατάταξη.

Η άνοδος της Ελλάδας θεωρείται αναμενόμενη, εξ’ αιτίας των προσπαθειών δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας και της εφαρμογής του μεταρρυθμιστικού προγράμματος, με άξονα τις αποκρατικοποιήσεις, τη μείωση του δημόσιου τομέα και τη βελτίωση της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό.

Παρά ταύτα, στη συνολική κατάταξη η κατηγορία δεικτών «Επιχειρηματική Αποτελεσματικότητα» είναι αυτή που εισφέρει τα μέγιστα στη βελτίωση της κατάταξης της χώρας μας κατά τέσσερις θέσεις. Συγκεκριμένα, στην ιδιαίτερη κατάταξη της «Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας» παρουσιάστηκε η μεγαλύτερη βελτίωση και φέτος η χώρα μας βρίσκεται στην 47^η θέση από την 56^η στην οποία βρισκόταν το 2012, γεγονός που τονίζει τη θετική συνεισφορά των προσπαθειών του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, η χώρα μας να κρατηθεί όρθια κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης.

Σύμφωνα με τη μεθοδολογία του IMD, η συνολική κατάταξη μιας χώρας, μεταξύ των 60 χωρών που συμμετέχουν στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας, είναι αποτέλεσμα της σύνθεσης των επιδόσεων που αυτή επιτυγχάνει στις τέσσερις επιμέρους κατηγορίες δεικτών, και συγκεκριμένα: στην «Οικονομική Αποδοτικότητα», στην «Κυβερνητική Αποτελεσματικότητα», στην «Επιχειρηματική Αποτελεσματικότητα», και, στις «Υποδομές».

Συγκεκριμένα, στις επιμέρους κατηγορίες δεικτών η κατάταξη της Ελλάδας το 2013 σε σχέση με το 2012 είναι η ακόλουθη:

1. στον τομέα της «Οικονομικής Αποδοτικότητας», η χώρα μας απώλεσε για το 2013 μια θέση και από την 58^η θέση του 2013 βρίσκεται πλέον στην 59^η, δηλαδή είναι προτελευταία στην παγκόσμια κατάταξη. Πρόκειται για τη χειρότερη θέση που κατείχε ποτέ η χώρα μας στον τομέα της «οικονομικής αποδοτικότητας» από το 1999.
2. στον τομέα της «Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας», η Ελλάδα βελτίωσε τη θέση της κατά δυο (2) και από την 58^η το 2012, βρίσκεται πλέον στην 56^η, δηλαδή στην τελευταία πεντάδα χωρών παγκοσμίως.
3. στον τομέα της «Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας», η θέση της χώρας μας βελτιώθηκε κατά εννέα (9) θέσεις και από την 56^η το 2012 βρίσκεται πλέον στην 47^η για το 2013, και,
4. στον τομέα των «Υποδομών», η θέση της Ελλάδας επιδεινώθηκε κατά μια (1) θέση, καταλαμβάνοντας για το 2013 την 35^η θέση, από την 34^η που κατείχε το 2012.

Η άνοδος της Ελλάδας κατά τέσσερις (4) θέσεις στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του IMD θεωρείται φυσιολογική συνέπεια, εξ’ αιτίας της προσαρμοστικότητας της κυβερνητικής πολιτικής και των κυβερνητικών αποφάσεων στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, και της σημαντικής βελτίωσης της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό.

Η χώρα μας βρίσκεται στην 6^η θέση παγκοσμίως με κριτήριο το εξειδικευμένο και έμπειρο εργατικό δυναμικό που διαθέτει, στη 10^η θέση όσον αφορά τα έσοδα από τον τουρισμό, στη 19^η με κριτήριο τις εξαγωγές, και στην 5^η θέση για την ύπαρξη πολύ καλά εκπαιδευμένων και αποτελεσματικών μηχανικών.

Από την άλλη μεριά, η βελτίωση των δημόσιων οικονομικών, και γενικότερα των μακροοικονομικών μεγεθών, παραμένει ζητούμενο, αφού η χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία (60^η) θέση στην αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, στην 59^η στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων και στο συνολικό χρέος της γενικής κυβέρνησης, όπως επίσης, στην 58^η με κριτήριο το ποσοστό ανεργίας των νέων.

Ως εκ τούτου, το IMD θεωρεί ότι οι πέντε (5) κύριες προκλήσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας, κατά το 2013, είναι:

1. η ταχεία προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη μείωση των δαπανών του δημόσιου τομέα, ούτως ώστε να διευκολυνθεί η χώρα στην προσπάθειά της για έξοδο από την οικονομική κρίση, με παράλληλα μέτρα ανάπτυξης προς την πραγματική οικονομία,
2. η ενίσχυση της ρευστότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων,
3. ο εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος, με στόχο τη μείωση της φοροδιαφυγής,
4. η μείωση της γραφειοκρατίας που αφορά την επιχειρηματικότητα, και,
5. η πάταξη των φαινομένων διαφθοράς στο δημόσιο τομέα.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα και τη θέση της Ελλάδας στην εφετινή Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του IMD, ο Πρόεδρος του ΣΒΒΕ κ. Νικόλαος Πέντζος, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Το πράγματι ενθαρρυντικό μήνυμα από τα εφετινά αποτελέσματα της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας του IMD, πρέπει να αποτελέσει αφορμή για την αναστροφή του αρνητικού διεθνούς κλίματος απέναντι στη χώρα μας. Πρέπει όμως ταυτόχρονα να γίνει κατανοητό στο εγχώριο περιβάλλον, ότι μόνο με την εντατικοποίηση της υλοποίησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μπορεί η χώρα μας να ανακτήσει τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα και να τοποθετηθεί εκ νέου στην οικογένεια των ανεπτυγμένων και νοικοκυρεμένων χωρών. Μεταρρυθμίσεις που θα είναι όμως στην κατεύθυνση της πάταξης της φοροδιαφυγής, της παραοικονομίας, της εισφοροδιαφυγής και πάνω απ΄ όλα μεταρρυθμίσεις με γνώμονα την ανάπτυξη. Η πολιτική της επιβολής άμεσων και έμμεσων φόρων, έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στους έλληνες πολίτες, στην ελληνική παραγωγή και δοκιμάζει την κοινωνική μας συνοχή. Αυτή η αδιέξοδη πολιτική πρέπει να μην επαναληφθεί, γιατί είναι κοινά παραδεκτό ότι έχει αποτύχει.

Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να θέσουμε σε προτεραιότητα να επανέλθει στο αναπτυξιακό προσκήνιο η μεταποίηση, που μπορεί με βεβαιότητα ν΄ αποτελέσει το μοχλό για την επανεκκίνηση της οικονομίας μας. Προτείνουμε να ενισχυθεί η μεταποίηση, έτσι ώστε να εκπληρώσουμε έναν πολύ σημαντικό στόχο: μέχρι το 2020 η μεταποιητική βιομηχανία να παράγει τουλάχιστον το 20% του ΑΕΠ της χώρας μας.

Μόνον έτσι θα μειωθεί η ανεργία, θα διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και θα εμπεδωθεί κλίμα εμπιστοσύνης στο εγχώριο επιχειρηματικό περιβάλλον.

Βεβαίως, και δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω, η ενίσχυση της ρευστότητας του εγχώριου παραγωγικού συστήματος και η θεσμοθέτηση μέτρων για την πραγματική οικονομία, αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για την επιβίωση των επιχειρήσεών μας, οι οποίες παραμένουν φιλότιμα, με βάση και τ’ αποτελέσματα του IMD, ο πυλώνας ενίσχυσης της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της πατρίδας μας»

Οι προτάσεις του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας, έχουν δυο άξονες: την ενίσχυση της ρευστότητας και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Ουσιαστικά έχουν τίτλο «άμεσες λύσεις για την πραγματική οικονομία».

Όσον αφορά τη ρευστότητα οι προτάσεις μας αφορούν τα ακόλουθα:

1. την άμεση πληρωμή των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις, κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει αλλά θα πρέπει να συνεχισθεί με ταχύτερους ρυθμούς,
2. τον συμψηφισμό των οφειλών των επιχειρήσεων προς το κράτος με τις οφειλές του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τις επιχειρήσεις, κάτι που σήμερα δεν γίνεται. Ο ΣΒΒΕ προτείνει η συγκεκριμένη ρύθμιση να γίνει στο πλαίσιο της ψήφισης του νέου φορολογικού νομοσχεδίου,
3. την άμεση επιστροφή του ΦΠΑ των εξαγωγικών επιχειρήσεων. Είναι αδιανόητο να λέμε ότι θέλουμε να ενισχύσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται στην εξωστρέφεια και στη διεθνοποίηση, είναι αδιανόητο να βλέπουμε τις εξαγωγικές επιχειρήσεις να αυξάνουν τη δυναμική τους εισφέροντας τα μέγιστα στο ΑΕΠ της χώρας σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, και στην πραγματικότητα να τους τραβάμε το χαλί κάτω από τα πόδια τους, να μην μπορούν δηλαδή οι επιχειρηματίες να εξασφαλίσουν ρευστότητα, και όταν την εξασφαλίσουν να την πληρώνουν πολύ ακριβά, και,
4. την άμεση κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού ούτως ώστε να βεβαιωθούν οι οφειλές του κράτους προς τις επιχειρήσεις. Το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί τεράστιο πρόβλημα, αφού δεν γίνονται βεβαιώσεις, οι οποίες, παρεμπιπτόντως, δεν κοστίζουν. Σε κάθε περίπτωση ο κρατικός μηχανισμός θα πρέπει να επιλύσει το πρόβλημα, θεσπίζοντας μια νέα διαδικασία για την αντιμετώπισή του.

Από την άλλη μεριά υπάρχει το θέμα της ανταγωνιστικότητας και για μας περιλαμβάνει τέσσερις προτεραιότητες:

1. την επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας, με την επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, ούτως ώστε να διασωθούν οι υφιστάμενες θέσεις εργασίας, να διατηρήσει ο εργαζόμενος το εισόδημά του, αλλά να βελτιωθεί και το κόστος των επιχειρήσεων ή τουλάχιστον ν’ αντισταθμισθεί με τις συνεχόμενες αυξήσεις που δέχεται η βιομηχανία. (π.χ. ενέργεια, φόροι και μη ανταποδοτικά τέλη, κλπ)
2. την εξαίρεση των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ από τον κανόνα de minimis ούτως ώστε να μπορέσει η πολιτεία να προχωρήσει στην κατά 100% επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, και σε μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις,
3. τη σταθερότητα του φορολογικού πλαισίου, και, τέλος,
4. η άρση – επιτέλους – τουλάχιστον τριάντα (30) σημαντικών εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, που έχουμε υποσχεθεί ως χώρα στην τρόικα από το 2010.

Για το 2013, οι τρεις πιο ανταγωνιστικές χώρες παγκοσμίως είναι κατά σειρά κατάταξης: οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ) (στη 1^η θέση), η Ελβετία (στην 2^η θέση) και το Χονγκ – Κονγκ (στην 3^η θέση). Οι ΗΠΑ επανακάμπτουν στην 1^η θέση της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας, μετά από την καθήλωσή τους για τρία (3) χρόνια στην 2^η θέση, επανερχόμενες ξανά στο επίκεντρο της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας εξ΄ αιτίας της μοναδικής οικονομικής τους δύναμης, του δυναμισμού των επιχειρήσεών τους και της ικανότητάς τους να καινοτομούν.

Οι πλέον ανταγωνιστικές οικονομίες στην Ευρώπη για το 2013, είναι κατά σειρά: η Ελβετία (στην 2^η θέση), η Σουηδία (στην 4^η θέση), η Νορβηγία (στην 6^η θέση) και η Γερμανία (στην 9^η θέση), οι οποίες έχουν ως βασικά ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα τις εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων και τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Στις πρώτες τριάντα (30) ανταγωνιστικότερες οικονομίες παγκοσμίως, είναι: η Δανία (12^η), το Λουξεμβούργο (13^ο), η Ολλανδία (14^η), η Ιρλανδία (17^η), το Ηνωμένο Βασίλειο (18^ο), η Φινλανδία (20^η), η Αυστρία (23^η), το Βέλγιο (26^ο) και η Γαλλία (28^η).

Αντίθετα, στη μέση και χαμηλή κατάταξη, δηλαδή από την 30^η έως την 60^η θέση, βρίσκονται κατά σειρά: η Λιθουανία (31^η), η Πολωνία (33^η), η Τσεχία (35^η), η Εσθονία (36^η), η Λετονία (41^η), η Ιταλία (44^η), η Ισπανία (45^η), η Πορτογαλία (46^η), η Σλοβακία (47^η), η Ουγγαρία (50^η), η Σλοβενία (52^η), η Ελλάδα (54^η) η Ρουμανία (55^η), η Βουλγαρία (57^η) και η Κροατία (58^η).

Από την εφετινή κατάταξη για τις αναδυόμενες οικονομίες (BRIC’s) προκύπτει ότι αυτές έχουν επηρεαστεί από την παγκόσμια οικονομική κρίση και παραμένουν για δεύτερη συνεχή χρονιά σε μέσες και χαμηλές κατατάξεις ανταγωνιστικότητας.

• Η Κίνα, βρίσκεται στην 21^η θέση, έχοντας βελτιώσει κατά δυο (2) τη θέση της στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας,
• Η Ινδία βρίσκεται στην 40^η θέση, σημειώνοντας πτώση κατά πέντε (5) θέσεις σε σχέση με το 2012,
• Η Ρωσία, βρίσκεται στην 42^η θέση, βελτιωνόμενη κατά έξι (6) θέσεις σε σχέση με πέρυσι, και,
• Η Βραζιλία, βρίσκεται στην 51^η θέση, έχοντας απωλέσει πέντε (5) θέσεις σε σχέση με το 2012.

Οι ασιατικές οικονομίες παρουσίασαν επίσης πτώση, με πρώτο το Χονγκ – Κονγκ (στην 3^η από την 1^η θέση), τη Σιγκαπούρη (στην 5^η από την 4^η θέση), την Ταϊβάν (στην 11^η από την 7^η θέση), τη Μαλαισία (στην 15^η από τη 14^η θέση), ενώ η Κορέα παρέμεινε σταθερή στην 22^η θέση.

Οι δέκα (10) χώρες που πρωτοπορούν το 2013 παγκοσμίως, είναι:

Αντίθετα οι δέκα (10) χώρες – ουραγοί στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας για το 2013, είναι:

Δείτε επίσης:

Διάγραμμα κατάταξης της Ελλάδας την τελευταία πενταετία στον συνολικό και στους επιμέρους δείκτες ανταγωνιστικότητας

Θεσσαλονίκη, 30 Μαΐου 2013